அப்படி என்னதான் இருக்கு அந்தப் படிப்பில்?

கடந்த சில நாட்களாக நம் மனதில், பலவித எண்ண அலைகளை ஏற்படுத்துவது, போலி மதிப்பெண் சான்றிதழ் பற்றிய செய்திகளே..!
இதில் யார் குற்றவாளி என்று தீர்மானிப்பது அரசின் வேலை. ஆனால் எது இவர்களை இந்த மாதிரியான இழிவான செயல்களை செய்யத் தூண்டியது என்பது பற்றி மட்டும் பார்க்கலாம்...

ஒவ்வொரு பெற்றோருக்கும், தனது பிள்ளைகள் மிகச்சிறந்த இடத்தை அடைய வேண்டும் என்ற உயரிய நோக்கம் உள்ளது. அதற்கு யாரும் விதிலக்கல்ல. இதில் போலி மதிப்பெண்ணில் சிக்கிக் கொண்ட பெற்றோரும் அடங்குவர். தமது பிள்ளைகளை உயரிய இடத்திற்கு அழைத்துச் செல்வதை யாரும் குற்றம் சொல்லமுடியாது. ஆனால், வழிதான் இங்கு பிரச்சினை.

சில விஷயங்களை, நாமே வரையறை செய்துகொண்டு, அதுதான் சிறந்தது என்று முடிவெடுத்து விடுகிறோம். அதில்தான் சிக்கல் ஆரம்பமாகிறது. குறிப்பாக மருத்துவப் படிப்பு குறித்த எண்ணம். மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மருத்துவப்படிப்பு அதிக பெற்றோரால் விரும்பப்படவில்லை. காரணம் அப்பொழுது தகவல் தொழில்நுட்பம் சார்ந்த படிப்புக்கு ஏக மரியாதை. அன்று 'என் மகன் சாப்ட்வேர் எஞ்சினியர்' என்று சொல்லிக்கொள்வதில், ஒரு கர்வம் பெற்றோரிடம் காணப்பட்டது. அதற்கு மரியாதை குறையும் போது, தடாலடியாக அந்தப் படிப்பைத் தூக்கி போட்டுவிட்டார்கள்.
மேலும் பெரிய கல்லூரிகளில், தனது பிள்ளை படிப்பதை பெருமையாகப் பேசும் பெற்றோர் பலர் உள்ளனர். தான் பெருமையாகப் பேசுவதற்கும், நடந்து கொள்வதற்கும் பிள்ளைகளைக் கருவியாக்குகிறார்கள்.

ஒரு மாணவர் சிறு வயது முதலே, தான் டாக்டராக வேண்டுமென்கிற கனவுகளோடு படித்து, கடைசியாக சில புள்ளி மதிப்பெண்கள் வித்தியாசத்தில்,அது கிடைக்காமல் போகும் நிலையில், அந்த மாணவர் துவண்டு போய்விடுகிறார். அதனை தாங்கிக் கொள்ளமுடியாத பெற்றோர், சொத்து சுககங்களை விற்று தனியார் கல்லூரிகளில் சேர்த்துவிடுபவர்களும் உண்டு. சிலர் இந்தமாதிரி குறுக்கு வழியை நாடுவதும் உண்டு. முதலிலேயே பிள்ளைகளை, இரண்டு விதமான படிப்புக்குத் தயார் செய்யவேண்டும்.

எங்களது மகனை சிறு வயது முதல் டாக்டராக்க வேண்டும் என்ற ஆவலில் தயார் செய்தோம்.அவனும் நன்றாகப் படித்து வந்தான். +2 அரையாண்டுத் தேர்வில் அவன் வாங்கிய மதிப்பெண்ணைப் பார்த்து, மருத்துவம் படிக்க வாய்ப்புக் கிடைக்கப்போவதில்லை, வேறு படிப்பில் சேர்க்கலாம் என்று சிந்தித்து, அவன் 'திறைமைக்குரிய' படிப்பாக தேர்வு செய்து 'வழக்கறிஞர்' படிப்புக் குறித்து நண்பர்கள் வழியாக விசாரித்து அறிந்தபோது, எனக்கு அந்தப் படிப்பின் மேல் ஈர்ப்பு வந்து, பிறகு அவன் மருத்துவம் படிக்க மதிப்பெண்கள் வாங்கியபோதும், மருத்துவக்கல்வி வேண்டாமென்று, சட்டப்பள்ளியில் சேர்த்தோம். இப்பொழுது மகிழ்ச்சியாகப் படிக்கிறான். தீர்வு இல்லாத பிரச்சினைகளே இல்லை என்று என்னால் நிச்சயமாகச் சொல்லமுடியும்.

பணக்காரப் பெற்றோர் தான் நினைத்ததை அடைய வழி உள்ளது. நன்கொடை கொட்டிக்கொடுத்தால் விரும்பும் படிப்பில்
சேர்த்துவிடலாம். எனக்குத் தெரிந்தவர் +2 -ல் தோல்வியடைந்த மகனுக்கு எம்.பி.பி.எஸ். சீட் வாங்கிக்கொடுத்தார்.

பணம் இல்லாத பெற்றோர் ஆசையை அடக்க முடியாமல் குறுக்கு வழிகளில், இந்த மாதிரி குற்ற செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்கள். வாழ்க்கையை அதன் போக்கில் விடுவதே சிறந்தது என்பதே இதன் மூலம் அறியலாம்.
பிள்ளைகளின் தகுதிக்கு கிடைக்கும் கல்லூரியில் சேர்த்து படிக்க வைப்பதே சிறந்த பலன் தரும்.இதை நான் 'எந்த படிப்பில் சேரலாம்?' என்ற பதிவில் குறிப்பிட்டுள்ளேன், புதியவர்கள் படித்து பாருங்களேன்.

பிள்ளைகளை முன்னுக்கு கொண்டுவரும் அவசரத்தில், பெற்றோர் சட்டத்தையோ,தர்மத்தையோ மதிப்பதில்லை என்பதற்கு உதாரணம், மணப்பாறை டாக்டர் தம்பதிகள். தனது எட்டாவது படிக்கும் மகனைக் கொண்டு சிசேரியன் அறுவை சிகிச்சை செய்யச்சொல்லி, அதை படம்பிடித்து காட்டி சிக்கலில் மாட்டிகொண்டது நாம் அறிந்த ஒன்றே!

நேர் வழியை நமது குழந்தைகளுக்கு கற்றுத்தரவேண்டும். அதை விடுத்து குறுக்கு வழியைக் கற்றுக்கொடுத்தால், அவர்கள் எந்த நிலையை அடைந்தாலும், ஒருநாள் கீழே வந்துவிடுவார்கள். உதாரணம், கேத்தன் தேசாய்.

2006 -க்கு முன்பு வரை, அந்த வருடம் வாய்ப்புக்கிடைக்காத மாணவர்கள், அடுத்த வருடம் இம்ப்ருமென்ட் எனப்படும் மதிப்பெண் உயர்த்தும் தேர்வினை எழுதி, பலர் மருத்துவக்கல்லூயில் சேர்ந்தனர். அதனை அப்போதையா அரசு எடுத்துவிட்டது. மீண்டும் அந்த முறை வரலாம் என்று நான் நினைக்கிறேன். அப்படி வந்தால் பல மாணவர்கள் மீண்டும் முயற்சி செய்ய வாய்ப்பாக அமையும்.

இப்பொழுது எஞ்சினியரிங் பட்டதாரி பெண்மணி (திருமணமாகிவிட்டது) சென்னை மருத்துவக் கல்லூரியில் எம்.பி.பி.எஸ். படிப்பில் சேர்ந்துள்ளார்.
அது சரி, அப்படி என்னதான் இருக்கு அந்தப் படிப்பில்?